Przejdź do głównej zawartości

Wszystko o systemie DBLG1

  Korzystam z systemu DBLG1 w połączeniu z CGM Dexcom G6 i pompą Accu-Chek Insight już prawie 2 miesiące! 🙃 Żyjąc 28 lat z cukrzycą typu 1 nie spodziewałam się, że pojawi się system, który tak ułatwi mi życie 🥰 Wszystko w ramach tego systemu mam refundowane w Belgii w ramach programu "drogie technologie" - za tą możliwość moje dane będą zbierane przez 2 lata by zbadać wpływ DBLG1 na poprawę jakości życia osoby z cukrzycą typu 1. DBLG1 (Diabeloop Generation 1) to system hybrydowej zamkniętej pętli z samouczącym się algorytmem.  DBLG1 - algorytm hostowany w dedykowanym urządzeniu - łączy sensor do ciągłego monitorowania glikemii (CGM) i pompę insulinową, aby zautomatyzować decyzje dotyczące podawania insuliny. System nie wymaga kalibracji, ale istnieje taka możliwość. 💙 Urządzenie DBLG1 jest sercem systemu: - Wyświetla wszystkie informacje na temat CGM-u, pompy i pętli (m.in. poziom glukozy, status urządzeń, statystyki) - Służy do wprowadzania danych (posiłek - węglowodan

European Health Parliament


Temat zdrowia chyba jeszcze nigdy nie był tak trudny i jednocześnie tak ekscytujący. Sztuczna inteligencja, internet i coraz bardziej zaangażowana społeczność pacjentów, przyczyniają się do gigantycznej transformacji opieki zdrowotnej.

Odkąd mieszkam w Brukseli, regularnie angażuję się w międzynarodowe inicjatywy związane ze zdrowiem - od konferencji, przez programy po akcje internetowe. Instytucje UE i organizacje pozarządowe oferują wiele ciekawych możliwości. W zeszłym roku moją uwagę przykuła europejska platforma European Health Parliament i postanowiłam złożyć tam swoją aplikację...

We wrześniu 2018 dostałam informację, że moja aplikacja zakończyła się sukcesem i zostałam wybrana na członka 4 edycji EHP na kadencję 2018-2019. Była to dla mnie okazja do reprezentowania zarówno środowiska pacjenckiego, jak i Polski.

⭐ Czym właściwie jest European Health Parliament? 
European Health Parliament (Europejski Parlament Zdrowia) jest platformą składającą się z 60 młodych europejskich profesjonalistów i studentów o zróżnicowanym pochodzeniu i profilu zawodowym (z różnych sektorów opieki zdrowotnej). Wszyscy uczestnicy pracują razem przez okres 6 miesięcy. Przez ten czas prowadzą dyskusje jako Parlament w 5 komitetach, aby opracować rozwiązania polityczne dotyczące konkretnych zagadnień związanych ze zdrowiem. Podczas trwania projektu organizowane są 4 sesje plenarne w Brukseli, by zasięgnąć opinii ekspertów z kręgów politycznych UE. Celem jest spotkanie z kluczowymi interesariuszami i wymiana pomysłów z urzędnikami UE, posłami do Parlamentu Europejskiego, organizacjami pozarządowymi, mediami i zainteresowanymi obywatelami, aby dostarczyć wysokiej jakości zalecenia dot. polityki zdrowotnej. Po sfinalizowaniu i zaprezentowaniu dokumentów na ostatniej sesji plenarnej są one udostępniane decydentom i środowisku opieki zdrowotnej we wszystkich państwach członkowskich UE. Ostatecznym celem jest, aby proponowane zmiany mogły zostać wdrożone przez Komisję Europejską lub jakikolwiek inny rząd krajowy jako potencjalny wniosek legislacyjny.

Po wrześniowym spotkaniu otwierającym nową edycję, każdy z uczestników wybierał komitet, do którego chciał przynależeć na czas swojej kadencji (podawaliśmy trzy, które nas interesowały). Bardzo się cieszyłam, że zostałam przydzielona do komitetu mojego pierwszego wyboru, czyli Committee on Health Literacy & Self-care.

Od listopada 2018 do kwietnia 2019, każdy z komitetów indywidualnie pracował nad swoimi rekomendacjami. Bardzo ważnymi punktami były sesje plenarne, podczas których mogliśmy spotkać się wszyscy na żywo w Brukseli i przedyskutować dotychczasowe postępy. Oprócz intensywnej buzy mózgów, w trakcie sesji odbywały się również warsztaty, wykłady oraz panele dyskusyjne z udziałem gościMieliśmy okazję poznać wielu profesjonalistów ze środowiska unijnego, którzy zajmują się tematem zdrowia oraz skonsultować z nimi nasze rekomendacje. Mogliśmy również wziąć udział w dodatkowych szkoleniach m.in. na temat funkcjonowania Unii Europejskiej.

Dużym zaszczytem było spotkanie z obecnym Komisarzem Zdrowia i Bezpieczeństwa Żywności - Vytenisem Andriukaitisem podczas naszej trzeciej sesji plenarnej. Jego niesamowita energia i słowa zmotywowały nas do dalszego działania! :)


Ostatnia sesja plenarna była naprawdę ekscytująca, ponieważ prezentowaliśmy nasze rekomendacje w Parlamencie Europejskim w Brukseli przed zaproszonymi na tą okazję ekspertami. Z dumą dzielę się z Wami, że to rekomendacje naszego komitetu zostały uznane za najlepsze!

Rekomendacje 
Committee on Health Literacy & Self-care znajdziecie tutaj. Zapraszam Was również do obejrzenia krótkiego filmiku promującego nasze rekomendacje.


Materiały dotyczące działań European Health Parliament znajdziecie na TwitterzeFacebooku, YouTubie oraz na stronie healthparliament.euZapraszam Was także do zobaczenia kampanii naszego komitetu na Twitterze z moimi ilustracjami: @Blue_Sugar_Cube @UrskaKosir @ElineLubbes @MAbutuc @AvaLloyd @ivanicka @suvikaruranga

European Health Parliament to bardzo ciekawa inicjatywa, która nie tylko pozwala na lepsze zrozumienie mechanizmów funkcjonowania UE w zakresie opieki zdrowotnej, ale daje możliwość zaproponowania nowych rozwiązań.  Bardzo pozytywnym elementem EHP jest duże zainteresowaniem ze strony profesjonalistów - głos młodych się liczy i warto angażować się w międzynarodowe projekty!

Weronika BlueSugarCube
*Ten wpis nie jest sponsorowany

Popularne posty z tego bloga

Złoty strzał

Pierwszy raz usłyszałam określenie "złoty strzał" dopiero niedawno, na jednej z cukrzycowych grup na Facebooku, gdzie ktoś zapytał ile trzeba przyjąć insuliny by zrobić złoty strzał... "Złoty strzał – eufemizm oznaczający przedawkowanie narkotyku kończące się śmiercią. Termin stosowany jest głównie w odniesieniu do narkotyków zażywanych dożylnie (np. heroiny). Odnosi się to zarówno do świadomego przedawkowania narkotyku, czyli samobójstwa, jak i nieświadomego, wynikającego z nieumiejętnego przyjęcia substancji odurzającej bądź jej większej czystości, które to rozróżnienie często nie jest możliwe podczas sekcji zwłok lub analizy toksykologicznej."   źródło: Wikipedia Insulina to lek ratujący życie osób z cukrzycą insulinozależną (często nazywana jest "wodą życia"), jednak w bardzo dużych dawkach może być nie tylko niebezpieczna, ale wręcz  śmiertelna . W mediach społecznościowych wiele osób z cukrzycą typu 1 publikuje zdjęcia, na których pokazuj

FreeStyle Libre

FreeStyle Libre to FGM ( Flash Glucose Monitoring System ), czyli system monitorowania glikemii typu Flash . Różni się on tym od CGM  ( Continuous Glucose Monitoring System ), że  musimy zbliżyć czytnik do sensora (na ramieniu)  by dowiedzieć się jaki mamy poziom cukru . Libre pokazuje wynik z płynu śródtkankowego (nie z krwi, dlatego warto regularnie pić dużo wody gdy używamy sensorów), dlatego ma ok. 15-20 minutowe opóźnienie .  Można powiedzieć, że jest to hybryda CGM i glukometru.  Ponieważ sensor jest ciałem obcym dla naszego organizmu (tak samo jak zestaw infuzyjny czy sensor CGM) może być noszony przez ograniczoną ilość czasu - w tym wypadku z FreeStyle Libre  możemy korzystać przez 14 dni (od momentu aktywacji czytnikiem).  FreeStyle Libre zapisuje dane z ostatnich 8 godzin , dzięki czemu możemy m.in. mieć podgląd na to co się działo w nocy. Możemy wykonywać nieograniczoną liczbę skanów na dobę, ale jest zalecane by wykonywać skany w odstępie przynajmniej 1 minuty.  F

Moje doświadczenie z sensorami FreeStyle Libre, Medtronic Enlite i Dexcom G5

Obecnie na rynku jest szeroki wybór sensorów do monitorowania glikemii . Systemy CGM czy FGM dają nam możliwość nie tylko zobaczenia naszego wyniku w czasie rzeczywistym, ale także tego co się działo wcześniej (wykres) i co może wydarzyć się później (trendy).  Ja sama miałam okazję korzystać do tej pory z 3 różnych sensorów: FreeStyle Libre , Medtronic Enlite oraz Dexcom G5 . W tym wpisie chciałabym podzielić się z Wami informacjami na temat tych systemów jak i moimi osobistymi wrażeniami. Kilka słów o sensorach Sensory to elektrody , które umieszone pod skórą mierzą stężenie poziomu glikemii z płynu śródtkankowego (nie z krwi). Stężenie w płynie śródtkankowym jest opóźnione o ok. kilkanaście minut względem stężenia we krwi.  Elektroda jest bardzo cienka (nieco grubsza od włosa) i nie czuć jej po zaaplikowaniu sensora. Igła służy jedynie do wprowadzenia elektrody pod skórę (w zależności od systemu należy ją wyciągnąć lub sama wycofuje się po aplikacji). FreeStyle Libre  Charakte