Przejdź do głównej zawartości

Wszystko o systemie DBLG1

  Korzystam z systemu DBLG1 w połączeniu z CGM Dexcom G6 i pompą Accu-Chek Insight już prawie 2 miesiące! 🙃 Żyjąc 28 lat z cukrzycą typu 1 nie spodziewałam się, że pojawi się system, który tak ułatwi mi życie 🥰 Wszystko w ramach tego systemu mam refundowane w Belgii w ramach programu "drogie technologie" - za tą możliwość moje dane będą zbierane przez 2 lata by zbadać wpływ DBLG1 na poprawę jakości życia osoby z cukrzycą typu 1. DBLG1 (Diabeloop Generation 1) to system hybrydowej zamkniętej pętli z samouczącym się algorytmem.  DBLG1 - algorytm hostowany w dedykowanym urządzeniu - łączy sensor do ciągłego monitorowania glikemii (CGM) i pompę insulinową, aby zautomatyzować decyzje dotyczące podawania insuliny. System nie wymaga kalibracji, ale istnieje taka możliwość. 💙 Urządzenie DBLG1 jest sercem systemu: - Wyświetla wszystkie informacje na temat CGM-u, pompy i pętli (m.in. poziom glukozy, status urządzeń, statystyki) - Służy do wprowadzania danych (posiłek - węglowodan

Bieg do gwiazd czyli cukrzyca w powieści


Książka Bieg do gwiazd opowiada historię Ady, dziewczyny, która ma cukrzycę typu 1 i cierpi na depresję. Bohaterkę poznajemy w bardzo trudnej sytuacji: właśnie kończy swój półroczny pobyt w szpitalu psychiatrycznym po kolejnej próbie samobójczej, a jej rodzice i siostra zachowują się tak jakby nie istniała. Po powrocie do domu dostaje list od babci, który staje się prawdziwym punktem zwrotnym w jej życiu...

Czytając tę historię nie raz miałam łzy w oczach. Często też byłam w szoku lub z przerażeniem czekałam co będzie dalej. Podczas lektury czułam, że w jakiś sposób identyfikuję się z bohaterką, bo sama przeżyłam nie jedną trudną sytuację z cukrzycą: kwasicę ketonową, która była bezpośrednio związana z załamaniem, zagrożenie wizytą u chirurga przez przetrzymane wkłucie, wypalenie terapeutyczne w cukrzycy po 18 latach z chorobą... Ale po każdej z tych historii podniosłam się, dlatego że miałam wsparcie najbliższych, czego długo nie doświadczyła bohaterka powieści.

Myślę, że książka ma swój ważny przekaz, zarówno dla osób, które mają cukrzycę (lub inną chorobę przewlekłą czy niepełnosprawność) jak i dla ich bliskichCukrzyca jest częścią nas i tego nie zmienimy. Nie warto zakładać masek, nie warto ukrywać się z naszymi problemami. Otwartość na to, co przynosi nam życie, pomoże nam zaakceptować wyzwania i trudności, i wreszcie pozwoli skupić się na najwazniejszym celu: na naszym szczęściu. Nie powinniśmy być jednak osamotnieni w naszej codzienności z chorobą. Każdy z nas jest inny i każdy z nas inaczej odbiera sytuacje, które go spotykają. To, że komuś nie przeszkadza życie z cukrzycą i świetnie sobie radzi, nie znaczy wcale, że inna osoba też udźwignie ciężar tej choroby przewlekłej. Może właśnie popadnie w depresję, może będzie myślała o tym, że lepiej zakończyć swoje życie. Dlatego tak ważne jest wsparcie bliskich osób! Nie odwracajmy się od ludzi, którzy potrzebują naszej miłości, przyjaźni, czy po prostu bycia przy nich i dla nich.

Książkę czytało się bardzo lekko i przyjemnie, pochłonęłam ją dosłownie w kilka dni. Warto też docenić, że wreszcie ukazała się powieść, w której cukrzyca odgrywa główną rolę. Wątki z nią związane były ciekawie wplecione w sytuacje jakie przydarzały się bohaterce. Pokazywały jak cukrzyca może zmienić nasze plany w najmniej spodziewanym momencie. Myślę, że każda osoba z cukrzycą, znajdzie w Adzie jakąś część siebie...

Weronika BlueSugarCube
*Ten wpis nie jest sponsorowany

Zapraszam Was również do przeczytania mojego wywiadu z autorką książki - Dominiką Smoleń, która sama ma cukrzycę typu 1 od 7 roku życia.

Popularne posty z tego bloga

Złoty strzał

Pierwszy raz usłyszałam określenie "złoty strzał" dopiero niedawno, na jednej z cukrzycowych grup na Facebooku, gdzie ktoś zapytał ile trzeba przyjąć insuliny by zrobić złoty strzał... "Złoty strzał – eufemizm oznaczający przedawkowanie narkotyku kończące się śmiercią. Termin stosowany jest głównie w odniesieniu do narkotyków zażywanych dożylnie (np. heroiny). Odnosi się to zarówno do świadomego przedawkowania narkotyku, czyli samobójstwa, jak i nieświadomego, wynikającego z nieumiejętnego przyjęcia substancji odurzającej bądź jej większej czystości, które to rozróżnienie często nie jest możliwe podczas sekcji zwłok lub analizy toksykologicznej."   źródło: Wikipedia Insulina to lek ratujący życie osób z cukrzycą insulinozależną (często nazywana jest "wodą życia"), jednak w bardzo dużych dawkach może być nie tylko niebezpieczna, ale wręcz  śmiertelna . W mediach społecznościowych wiele osób z cukrzycą typu 1 publikuje zdjęcia, na których pokazuj

FreeStyle Libre

FreeStyle Libre to FGM ( Flash Glucose Monitoring System ), czyli system monitorowania glikemii typu Flash . Różni się on tym od CGM  ( Continuous Glucose Monitoring System ), że  musimy zbliżyć czytnik do sensora (na ramieniu)  by dowiedzieć się jaki mamy poziom cukru . Libre pokazuje wynik z płynu śródtkankowego (nie z krwi, dlatego warto regularnie pić dużo wody gdy używamy sensorów), dlatego ma ok. 15-20 minutowe opóźnienie .  Można powiedzieć, że jest to hybryda CGM i glukometru.  Ponieważ sensor jest ciałem obcym dla naszego organizmu (tak samo jak zestaw infuzyjny czy sensor CGM) może być noszony przez ograniczoną ilość czasu - w tym wypadku z FreeStyle Libre  możemy korzystać przez 14 dni (od momentu aktywacji czytnikiem).  FreeStyle Libre zapisuje dane z ostatnich 8 godzin , dzięki czemu możemy m.in. mieć podgląd na to co się działo w nocy. Możemy wykonywać nieograniczoną liczbę skanów na dobę, ale jest zalecane by wykonywać skany w odstępie przynajmniej 1 minuty.  F

Moje doświadczenie z sensorami FreeStyle Libre, Medtronic Enlite i Dexcom G5

Obecnie na rynku jest szeroki wybór sensorów do monitorowania glikemii . Systemy CGM czy FGM dają nam możliwość nie tylko zobaczenia naszego wyniku w czasie rzeczywistym, ale także tego co się działo wcześniej (wykres) i co może wydarzyć się później (trendy).  Ja sama miałam okazję korzystać do tej pory z 3 różnych sensorów: FreeStyle Libre , Medtronic Enlite oraz Dexcom G5 . W tym wpisie chciałabym podzielić się z Wami informacjami na temat tych systemów jak i moimi osobistymi wrażeniami. Kilka słów o sensorach Sensory to elektrody , które umieszone pod skórą mierzą stężenie poziomu glikemii z płynu śródtkankowego (nie z krwi). Stężenie w płynie śródtkankowym jest opóźnione o ok. kilkanaście minut względem stężenia we krwi.  Elektroda jest bardzo cienka (nieco grubsza od włosa) i nie czuć jej po zaaplikowaniu sensora. Igła służy jedynie do wprowadzenia elektrody pod skórę (w zależności od systemu należy ją wyciągnąć lub sama wycofuje się po aplikacji). FreeStyle Libre  Charakte