Korzystam z systemu DBLG1 w połączeniu z CGM Dexcom G6 i pompą Accu-Chek Insight już prawie 2 miesiące! 🙃 Żyjąc 28 lat z cukrzycą typu 1 nie spodziewałam się, że pojawi się system, który tak ułatwi mi życie 🥰 Wszystko w ramach tego systemu mam refundowane w Belgii w ramach programu "drogie technologie" - za tą możliwość moje dane będą zbierane przez 2 lata by zbadać wpływ DBLG1 na poprawę jakości życia osoby z cukrzycą typu 1. DBLG1 (Diabeloop Generation 1) to system hybrydowej zamkniętej pętli z samouczącym się algorytmem. DBLG1 - algorytm hostowany w dedykowanym urządzeniu - łączy sensor do ciągłego monitorowania glikemii (CGM) i pompę insulinową, aby zautomatyzować decyzje dotyczące podawania insuliny. System nie wymaga kalibracji, ale istnieje taka możliwość. 💙 Urządzenie DBLG1 jest sercem systemu: - Wyświetla wszystkie informacje na temat CGM-u, pompy i pętli (m.in. poziom glukozy, status urządzeń, statystyki) - Służy do wprowadzania danych (posiłek - węglowodan
Coraz więcej mówi się o glukagonie w sprayu i ten temat również był poruszony zarówno na wirtualnej konferencji diabetologicznej EASD 2020 jak i ISPAD 2020. Glukagon w sprayu Baqsimi firmy Elli Lilly to pierwszy i na razie jedyny glukagon w sprayu na rynku. Jest już dostępny w wybranych aptekach w Polsce (oczywiście na receptę), ale niestety na razie nie jest refundowany. W dzisiejszym wpisie chciałabym przedstawić Wam podsumowanie z prezentacji na temat Baqsimi, które miałam okazję obejrzeć na wyżej wymienionych konferencjach.
Czym jest Baqsimi i jak działa?
Glukagon 3mg w postaci suchego proszku, podawany donosowo lek przeznaczony na wypadek ciężkiej hipoglikemii u dzieci, młodzieży i dorosłych z cukrzycą.
👃 Błona śluzowa nosa ma dużą powierzchnię i bogate unaczynienie
👃 Leki lipofilowe, takie jak Baqsimi, są dobrze wchłaniane z jamy nosowej
👃 Kiedy Baqsimi przenika przez błonę śluzową nosa, jest rozprowadzany po krwiobiegu
EASD 2020
Podczas konferencji EASD 2020, Profesor Tadej Battelino z Uniwersytetu w Lublanie przedstawił prezentację na temat ciężkiej hipoglikemii oraz glukagonu Baqsimi. Jego prezentację uzupełniła Profesor Jennifer Sherr z Uniwersytetu w Yale.
Profesor Battelino zaprezentował wyniki badania dot. najczęstszych przyczyn ciężkiej hipoglikemii wśród osób z cukrzycą leczonych insuliną. W badaniu wzięło udział 319 osób z cukrzycą typu 1 oraz 320 osób z cukrzycą typu 2 z Niemiec, Hiszpanii oraz Wielkiej Brytanii, w wieku 16-94 lata. Uczestnicy wymienili:
🚨 Nieregularne/Niewystarczające posiłki (CT1: 43% CT2: 47%)
🚨 Wysiłek fizyczny/Przemęczenie (CT1: 24% CT2: 23%)
🚨 Błędy w wyliczeniu dawki insuliny (CT1: 24% CT2: 16%)
🚨 Sytuacje stresowe (CT1: 12% CT2: 17%)
🚨 Oscylujące poziomy cukru we krwi (CT1: 9% CT2: 8%)
🚨 Upośledzenie świadomości hipoglikemii (CT1: 8% CT2: 5%)
Profesor Battelino mówił o tym, że każda osoba z cukrzycą na terapii insulinowej, niezależnie od wyniku HbA1c, jest zagrożona ciężką hipoglikemią. Wyższe HbA1c nie chroni przed epizodami ciężkiej hipoglikemii, a wręcz zwiększa ryzyko ich wystąpienia. Na wykresie powyżej, widać, że ryzyko ciężkiej hipoglikemii u osób z cukrzycą typu 1 jest dwukrotnie wyższe w przypadku wyniku HbA1c 9% i wyższego, w porównaniu z wynikiem HbA1c poniżej 7%.
W swojej prezentacji obalił również więcej mitów na temat ciężkiej hipoglikemii:
✔️ Ciężka hipoglikemia nie zawsze powoduje utratę przytomności
✔️ Douste podawanie węglowodanów w przypadku ciężkiej hipoglikemii może nie zawsze być skuteczne lub bezpieczne (ryzyko zadławienia)
✔️ Ciężka hipoglikemia pozostaje zagrożeniem pomimo nowych technologii
Następnie Profesor Battelino przeszedł do prezentowania danych na temat Basqimi. Przedstawił badanie, które pokazało, że glukagon Baqsimi podawany donosowo wykazał porównywalną skuteczność do wstrzykiwanego glukagonu u dzieci. Jak widać na slajdzie powyżej średni czas osiągnięcia wzrostu stężenia glukozy o 20 mg/dL (od poziomu stężenia glukozy zmierzonego 10 minut po podaniu glukagonu) w przypadku Baqsimi nie różni się znacząco od tradycyjnego glukagonu.
Baqsimi nie zwiększa ryzyka wystąpienia Efektu Somogyi (tzw. "hiperglikemii z odbicia") w porównaniu z glukagonem do wstrzykiwań, jak widać na poniższym slajdzie.
Glukagon w sprayu, podobnie jak glukagon do wstrzykiwań, może powodować działania niepożądane. Jak widać na slajdzie powyżej, wśród najczęściej zgłaszanych działań niepożądanych pojawiły się nasilone łzawienie, podrażnienie górnych dróg oddechowych, nudności, ból głowy, wymioty. Większość działań niepożądanych ustępowała w ciągu 1 dnia. Na podstawie danych z badań klinicznych oczekuje się, że częstość, rodzaj i nasilenie działań niepożądanych obserwowanych u dzieci będą takie same jak u dorosłych.
Profesor Sherr przedstawiła wyniki symulacji przeprowadzonej w dwóch grupach (przeszkolonej i nieprzeszkolonej). Ponad 90% osób w obu grupach skutecznie podała glukagon w sprayu (średni czas podania wynosił 30 sekund). Tylko 15,6% przeszkolonej grupy skutecznie podała tradycyjny glukagon. Niestety nikt w grupie nieprzeszkolonej nie podał z sukcesem glukagonu do wstrzykiwań.
ISPAD 2020
Podczas konferencji ISPAD 2020 Profesor Chantal Mathieu z Uniwersytetu w Leuven przedstawiła prezentację na temat ciężkiej hipoglikemii oraz glukagonu Baqsimi.
Profesor podkreślała, że ciężka hipoglikemia jest bardzo niebezpieczna - bezpośrednio zagraża życiu oraz wiążą się z nią powikłania ostre jak i przewlekłe.
Ostre:
⚡ Objawy neuroglikopeniczne i autonomiczne
⚡ Zaburzenia funkcji poznawczych
⚡ Pogorszenie jakości pracy i aktywności
⚡Zwiększona zachorowalność (wypadki i zranienia, śpiączki i drgawki, incydenty sercowo-naczyniowe, incydenty mózgowo-naczyniowe)
⚡ Śmiertelność
Przewlekłe:
⚠️ Strach przed hipoglikemią
⚠️ Obniżenie jakości życia
⚠️ Ograniczenie prowadzenia samochodu
⚠️ Ograniczenie w zatrudnieniu
⚠️ Pogorszenie funkcji poznawczych
⚠️ Śmiertelność
Profesor Mathieu pokazała jak wyglądają tradycyjne zestawy glukagonu (Elli Lilly i Novo Nordisk). Mówiła o tym, że podawanie glukagonu do wstrzykiwań jest procesem wieloetapowym, który wymaga uwagi i przeszkolenia ze strony opiekuna. Zestaw ma wiele elementów i nie jest gotowym do użycia lekiem, co sprawia, że w sytuacji stresowej można się po prostu pomylić i podać go nieprawidłowo.
Profesor Mathieu prezentowała również niepokojące dane na temat realizowania recept na glukagon przez osoby z cukrzycą. Jak widać na powyższym slajdzie, tylko 51% osób z cukrzycą typu 1 ma glukagon w domu.
Następnie pokazała wyniki symulacji gdzie dwie grupy - przeszkoleni opiekunowie i nieprzeszkolone osoby z najbliższego otoczenia - podawali glukagon do wstrzykiwań i glukagon w sprayu. Przerażające jest to, że aż 50% opiekunów nie podało skutecznie dawki glukagonu do wstrzykiwań. Natomiast jak widzicie na wykresach kołowych poniżej, glukagon w sprayu miał wskaźnik sukcesu powyżej 90% w obu grupach.
Zalety glukagonu w sprayu na podstawie obu prezentacji:
✅ Kompaktowy i łatwy w użyciu
✅ Jest gotowy do użycia, nie wymaga składania elementów
✅ Może być biernie wchłaniany, nie ma potrzeby wdychania
✅ Nie wymaga lodówki (przechowywanie w temperaturze pokojowej do 30 °C)
✅ Zatkany nos czy stosowanie leków do nosa nie wpływa na jego skuteczność
Osobiście uważam, że glukagon w sprayu jest wspaniałym rozwiązaniem, bo może go podać praktycznie każda osoba. Tradycyjny glukagon wzbudza wiele emocji ze względu na jego formę podania. Nie każdy miał okazję podać komuś zatrzyk, natomiast wszysycy mieliśmy stycznosć ze sprayem do nosa.
Weronika BlueSugarCube