Przejdź do głównej zawartości

Wszystko o systemie DBLG1

  Korzystam z systemu DBLG1 w połączeniu z CGM Dexcom G6 i pompą Accu-Chek Insight już prawie 2 miesiące! 🙃 Żyjąc 28 lat z cukrzycą typu 1 nie spodziewałam się, że pojawi się system, który tak ułatwi mi życie 🥰 Wszystko w ramach tego systemu mam refundowane w Belgii w ramach programu "drogie technologie" - za tą możliwość moje dane będą zbierane przez 2 lata by zbadać wpływ DBLG1 na poprawę jakości życia osoby z cukrzycą typu 1. DBLG1 (Diabeloop Generation 1) to system hybrydowej zamkniętej pętli z samouczącym się algorytmem.  DBLG1 - algorytm hostowany w dedykowanym urządzeniu - łączy sensor do ciągłego monitorowania glikemii (CGM) i pompę insulinową, aby zautomatyzować decyzje dotyczące podawania insuliny. System nie wymaga kalibracji, ale istnieje taka możliwość. 💙 Urządzenie DBLG1 jest sercem systemu: - Wyświetla wszystkie informacje na temat CGM-u, pompy i pętli (m.in. poziom glukozy, status urządzeń, statystyki) - Służy do wprowadzania danych (posiłek - węglowodan

Gdy cena insuliny staje się ceną ludzkiego życia


Sir Frederick Banting powiedział, że insulina nie należy do niego, tylko do świata i sprzedał patent za 3 dolary kanadyjskie by natychmiast mogła rozpocząć się produkcja ratująca ludzkie życie.

Dziś ceny insuliny idą tylko w górę, często z zawrotną prędkością. Obecnie w USA 1 fiolka kosztuje prawie 300 dolarów. Znany jest przypadek śmierci w 2017 roku przez racjonowanie insuliny spowodowane takimi ceniami. Alec poszedł do apteki po insulinę 20 czerwca. Powiedziano mu, że kwota do zapłaty wynosi 1300 dolarów. Zakładał, że będzie to 1000 dolarów i nie miał jak zapłacić, więc wyszedł bez insuliny. 27 czerwca został znaleziony martwy w swoim mieszkaniu. Umarł z powodu powikłań kwasicy ketonowej (DKA). Prawdopodobnie probował jakoś rozłożyć na mniejsze dawki insulinę, która mu jeszcze została (30 czerwca miał otrzymać wypłatę). Cena insuliny stała się ceną ludzkiego życia.

Niedawno trafiłam na ciekawy (i ważny) artykuł w internecie na temat tego, ile kosztuje produkcja insuliny. W tekście możemy przeczytać, że po przeanalizowaniu wydatków m.in. na składniki, produkcję i dostawę, naukowcy twierdzą, że cena ROCZNEGO zapasu insuliny ludzkiej może wynosić od 48 dolarów do 71 dolarów (od ok. 176 do ok. 260 złotych) za osobę i od 78 dolarów do 133 dolarów (od ok. 285 do ok. 486 złotych) za insulinę analogową. Innymi słowy, szacuje się, że koszt produkcji 1 fiolki z insuliną ludzką wynosi od 2,28 dolarów do 3,42 dolarów (od ok. 8,32 do ok. 12,49 złotych), podczas gdy koszt produkcji fiolki większości analogowych insuliny wynosi od 3,69 dolarów do 6,16 dolarów (od ok. 13,47 do ok. 22,49 złotych) - wynika z badania BMJ Global Health z 2016 roku.

Przeprowadzono również podobne badania sugerujące, że koszty produkcji innych rodzajów leków były na tyle niskie, że producenci mogli obniżyć ceny i nadal osiągać rozsądne zyski w celu spełnienia celów finansowych.

Ceny insuliny mogą być znacznie niższe, a producenci leków nadal osiągaliby dobre zyski, jednak to na co przede wszystkim powinni patrzeć, to ludzkie życie. Dostęp do insuliny to prawo człowieka.

Weronika BlueSugarCube

Źródła: 1.https://www.statnews.com/pharmalot/2018/09/25/insulin-prices-profits-diabetes/ 2.https://diabetesvoice.org/en/advocating-for-diabetes/alecs-story-when-the-high-cost-of-insulin-destroys-lives/

Popularne posty z tego bloga

Złoty strzał

Pierwszy raz usłyszałam określenie "złoty strzał" dopiero niedawno, na jednej z cukrzycowych grup na Facebooku, gdzie ktoś zapytał ile trzeba przyjąć insuliny by zrobić złoty strzał... "Złoty strzał – eufemizm oznaczający przedawkowanie narkotyku kończące się śmiercią. Termin stosowany jest głównie w odniesieniu do narkotyków zażywanych dożylnie (np. heroiny). Odnosi się to zarówno do świadomego przedawkowania narkotyku, czyli samobójstwa, jak i nieświadomego, wynikającego z nieumiejętnego przyjęcia substancji odurzającej bądź jej większej czystości, które to rozróżnienie często nie jest możliwe podczas sekcji zwłok lub analizy toksykologicznej."   źródło: Wikipedia Insulina to lek ratujący życie osób z cukrzycą insulinozależną (często nazywana jest "wodą życia"), jednak w bardzo dużych dawkach może być nie tylko niebezpieczna, ale wręcz  śmiertelna . W mediach społecznościowych wiele osób z cukrzycą typu 1 publikuje zdjęcia, na których pokazuj

FreeStyle Libre

FreeStyle Libre to FGM ( Flash Glucose Monitoring System ), czyli system monitorowania glikemii typu Flash . Różni się on tym od CGM  ( Continuous Glucose Monitoring System ), że  musimy zbliżyć czytnik do sensora (na ramieniu)  by dowiedzieć się jaki mamy poziom cukru . Libre pokazuje wynik z płynu śródtkankowego (nie z krwi, dlatego warto regularnie pić dużo wody gdy używamy sensorów), dlatego ma ok. 15-20 minutowe opóźnienie .  Można powiedzieć, że jest to hybryda CGM i glukometru.  Ponieważ sensor jest ciałem obcym dla naszego organizmu (tak samo jak zestaw infuzyjny czy sensor CGM) może być noszony przez ograniczoną ilość czasu - w tym wypadku z FreeStyle Libre  możemy korzystać przez 14 dni (od momentu aktywacji czytnikiem).  FreeStyle Libre zapisuje dane z ostatnich 8 godzin , dzięki czemu możemy m.in. mieć podgląd na to co się działo w nocy. Możemy wykonywać nieograniczoną liczbę skanów na dobę, ale jest zalecane by wykonywać skany w odstępie przynajmniej 1 minuty.  F

Moje doświadczenie z sensorami FreeStyle Libre, Medtronic Enlite i Dexcom G5

Obecnie na rynku jest szeroki wybór sensorów do monitorowania glikemii . Systemy CGM czy FGM dają nam możliwość nie tylko zobaczenia naszego wyniku w czasie rzeczywistym, ale także tego co się działo wcześniej (wykres) i co może wydarzyć się później (trendy).  Ja sama miałam okazję korzystać do tej pory z 3 różnych sensorów: FreeStyle Libre , Medtronic Enlite oraz Dexcom G5 . W tym wpisie chciałabym podzielić się z Wami informacjami na temat tych systemów jak i moimi osobistymi wrażeniami. Kilka słów o sensorach Sensory to elektrody , które umieszone pod skórą mierzą stężenie poziomu glikemii z płynu śródtkankowego (nie z krwi). Stężenie w płynie śródtkankowym jest opóźnione o ok. kilkanaście minut względem stężenia we krwi.  Elektroda jest bardzo cienka (nieco grubsza od włosa) i nie czuć jej po zaaplikowaniu sensora. Igła służy jedynie do wprowadzenia elektrody pod skórę (w zależności od systemu należy ją wyciągnąć lub sama wycofuje się po aplikacji). FreeStyle Libre  Charakte